در ضرورت همگرایی سازمانی

تاریخ انتشار : 1397/02/02

مشروح خبر

این جان دوباره چه بوده و چیست ؟ جز هم قدمی و هم اندیشی با مشاوران عضو کانون که به حق از جمله مغزهای متفکر و نیروی های نخبه جامعه اند. اعضایی که با چالش ها و فرصت های پیش روی تشکل، آشنایند و به خوبی واقفند، پایه های استمرار فعالیت تشکل ها بر تعامل، گفتگو و همکاری اعضای آن استوار است. آنگاه که اعضای نهادی با نگاهی موشکافانه به تذکر کژروی های احتمالی و راهکارهای اصلاح آن می پردازند، از سویی موجبات بالندگی و رشد آن نهاد را فراهم می آورند و از سوی دیگر سیاست گذاری های تشکل بر خواست و دیدگاه اعضا مبتنی خواهد بود.

همکاران شما در روابط عمومی با اعتقاد بر اینکه این واحد به عنوان رابط بین اعضاء و کانون می بایست با شناسایی نقاط ضعف و انتقال آن به رکن سیاست گزار کانون، از تکرار روندهای ناصحیح جلوگیری کنند، علاوه بر برگزاری جلسات هم اندیشی، نظرسنجی از اعضاء را الویت خود می دانند به شرط آنکه اعضای کانون به عنوان بازوهای توانمند روابط عمومی در کنار ما باشند.
سخن امروز ما نه از سر گلایه بلکه در پی جستن ریشه ماجراست؛ چگونه است که با وجود بیش از 400 بار دیده شدن پیام نظرسنجی، عدد پاسخ های دریافتی تناسبی با هم ندارند؟
یکی از راهگشاترین روش ها برای حفظ رشد و تعالی هر نهادی، پذیرش درک مشترک و توافق عملی بر سر مسائل، مصالح ، فرصت ها و ضرورت تفاهم و همکاری همه اعضای آن است.
در واقع اگر درست نگاه کنیم یکی از اولویت های کنونی کانون، تقویت جایگاه و برَند این نهاد است که مستلزم همفکری و همگرایی جدی بین اعضاست که برآیند عدم تحقق آن ، هدر دادن همه تلاش های صورت گرفته و عقیم گذاشتن همه دستاوردهایی است که تا امروز حاصل شده است.
توقف و انسداد در حل و فصل پاره‌ای از مشکلات در هر نهادی بدان دلیل است که عدم اجماع میان نیروهای صاحب فکر آن نهاد، به نوبه خود ظرفیت‌های موجود را نیز بلااستفاده می‌گذارد؛ به سخن دیگر، ضعف در مشارکت عملی همگانی در برنامه های نهاد، سیاستگذاری رکن راهبردی را نیز زائل و ابتر می‌کند.
آنچه حائزاهمیت است توجه به موانع و محدودیت‌های تحقق این هماهنگی‌ها و البته اندیشیدن به توانایی خود و سایر اعضاء در همکاری برای رفع این مشکلات است. با قبول اینکه پویایی هر نهادی حاصل تضارب آرا و طرح حرفه ای مباحث سازمانی است باید اذعان داشت که همین تفاوت ‌های فکری در صورت مطرح نشدن، ردپای خود را در نحوه تمشیت مسائل اصلی نهاد، نشان خواهد داد.
مهم آن است که تمام اعضای مؤثر بر «بایستگی اجماع»، «همدلی» و «همفکری» واقف شده و به سمت استفاده هر چه بیشتر از روش‌ها و تکنیک ‌های اجماع در عرصه سیاستگذاری و مدیریت کانون حرکت کنند.
اندیشه ورزی انتقادی که سرلوحه کار کانون است، تجزیه و تحلیل بازخوردهای دریافتی را ضروری می سازد. امیدواریم که همراهی و تعامل هر چه بیشتر اعضاء در سال پیش رو، یاریگر ما در هموار ساختن مسیر توسعه کانون باشد. «که دراز است ره مقصد و من نوسفرم»