تسهيلاتي که مانع تعطيلي واحدهاي توليدي نشد!

تاریخ انتشار : 1401/02/18

با وجود اينکه مهم‌ترين مشکل واحدهاي صنعتي راکد کمبود نقدينگي است و بارها هم اعلام شده که کمبود سرمايه در گردش يکي از مهم‌ترين مشکلات واحدهاي توليدي فعال است، آمارهاي وزارت صمت نشان مي‌دهد که بيشترين تسهيلات بانکي صرف سرمايه در گردش شده است.

به گزارش ايسنا، ‌طبق جديدترين آمار منتشر شده از سوي وزارت صنعت، ‌معدن و تجارت (صمت)، در ۱۱ ماهه سال قبل مجموعا نزديک به ۲۵۴۳ هزار ميليارد تومان تسهيلات از سوي بانک‌ها و موسسات اعتباري به بخش‌هاي کشاورزي، ‌صنعت-معدن، مسکن-ساختمان، ‌بازرگاني، خدمات و بخش‌هاي متفرقه پرداخت شده که ۶۶ درصد معادل نزديک به ۱۶۷۸ هزار ميليارد از اين مبلغ صرف تامين سرمايه در گردش در بخش‌هاي مختلف شده که بيشترين سهم از اين تسهيلات را نيز به خود اختصاص داده است.

بخش صنعت-معدن در اين مدت ۷۷۶ هزار و ۵۶۰ ميليارد تومان تسهيلات از بانک‌ها و موسسات اعتباري دريافت کرده که  ۷۹.۲ درصد معادل ۶۱۴ هزار و ۹۴۰ ميليارد تومان از آن به تامين سرمايه در گردش تخصيص داده شده است.

بخش بازرگاني نيز در ۱۱ ماهه سال قبل ۳۸۹ هزار و ۵۷۰ ميليارد تومان تسهيلات دريافت کرده که حدود ۴۷.۲ درصد از آن صرف تامين سرمايه در گردش شده است.

بخش خدمات،  کشاورزي و مسکن نيز در اين مدت به ترتيب ۱۰۵۵ هزار ميليارد تومان، ۱۷۶ هزار و ۵۵۰ ميليارد تومان و ۱۴۴ هزار و ۵۵۰ ميليارد تومان تسهيلات دريافت کردند که سهم تامين سرمايه در گردش از آن به ترتيب ۶۷.۷، ۶۹.۴ و ۲۹.۲ درصد، بوده است.

مابقي تسهيلات بانکي در چه بخش‌هايي استفاده مي‌شود؟

در اين ميان سهم ايجاد، توسعه و خريد کالاي شخصي از کل تسهيلات بانکي پرداخت شده به بخش‌هاي مختلف به ترتيب ۱۱.۵، ۷.۵ و ۷.۱ درصد است.

همچنين بخش تعمير و خريد مسکن که به ترتيب ۲.۲ و ۱.۶ درصد از تسهيلات بانکي را دريافت کرده، کمترين سهم از اين تسهيلات را به خود اختصاص داده است.

گفتني است در سال‌هاي اخير بارها اعلام شده که کمبود سرمايه در گردش يکي از مهم‌ترين مشکلات واحدهاي توليدي است.

بر اساس آمار منتشر شده از سوي سازمان صنايع کوچک و شهرک‌هاي صنعتي نيز  مهم‌ترين مشکل واحدهاي صنعتي راکد کمبود نقدينگي بوده است. به طوري که ۵۵.۴ درصد از کل واحدهاي راکد به دليل همين مشکل با توقف توليد مواجه شده‌اند.

اين وضعيت نشان مي‌دهد يا تسهيلات بانکي به درستي صرف سرپا نگه داشتن واحدهاي توليدي نمي‌شود يا مقدار آن براي حل مشکلات صنايع کافي نيست.