مدارس سياستگذاري اقتصادي پل بين دانش و مهارت هستند
تاریخ انتشار : 1403/05/14
تهران- ايرنا- رييس پژوهشکده سياست گذاري وزارت اقتصاد گفت: در طول سالهاي گذشته شاهد يک شکاف بين آموخته‌هاي دانشگاهي و آنچه در عمل در دستگاه‌هاي اجرايي در حوزه اقتصاد بوديم که بايد اين شکاف پر شود و مدارس سياستگذاري توانسته‌اند اين مساله را تا حدي پوشش دهند.
به گزارش خبرنگار اقتصادي ايرنا، محمد مهدي مجاهدي رييس پژوهشکده اقتصادي وزارت امور اقتصادي و دارايي در مراسم گردهمايي منتخبين مدرسه سياستگذاري اقتصادي گفت: پژوهشکده در اين دوره کارهاي قابل توجهي داشته است که يکي از اين کارها عدالت در گزينش و انتخاب است که ما به 31 استان فراخوان داديم و از هر استاني نيز دانشجو داشتيم. اين دانشجويان بعد از مراجعه به استان هاي خود درصدد حل مشکلات خود و ايجاد پيوند بين مهارت و آموزه هاي خود براي حل مسائل هستند.
وي با بيان اينکه مدارس سياستگذاري کار شايسته‌اي بود که از سال 1401 کار خود را شروع و هم اکنون نيز با قدرت کار خود را پيش مي‌برد افزود: مدارس تابستانه و زمستانه يکي از برنامه هاي موثر مراکز علمي در همه جاي دنيا است که در ايام فراغت دانشجويان و اساتيد دوره هاي کاربردي را براي افزايش مهارت هاي آنها برگزار مي‌کند؛ اين مدارس سياست گذاري در ايران از سال 1401 در دولت سيزدهم کار خود را در وزارت اقتصاد به همين منظور آغاز کرد.
مجاهدي اضافه کرد: در گذشته آموزش‌هاي عالي کاربردي داشتيم مثلا در خود وزارت اقتصاد يک دانشکده علوم اقتصادي بود که بعد به دانشگاه خوارزمي ملحق شد و عملا از ماموريت اصلي خود يعني تربيت کارشناسان اقتصادي که هم علم بياموزند و هم به صورت کاربردي آموزش ببينند، را از دست داد.
به گفته اين استاد دانشگاه، يکي ديگر از مراکزي که به صورت مهارتي نيرو آموزش مي داد، مدرسه عالي بازرگاني بود و هم اکنون نيز همچنان برخي دستگاه ها، دانشگاه هايي چون صنعت نفت و دانشکده روابط بين الملل وزارت امور خارجه را براي تربيت نيروي علمي کاربردي دارند.
رييس پژوهشکده سياست گذاري اقتصادي وزارت امور اقتصادي و دارايي،همچنين بيان کرد: اينکه يک مدرسه تابستانه يا زمستانه و يا مدرسه سياستگذاري بتواند کاربرد را با علم محض به هم پيوند دهد و بين دانشگاه و دستگاه هاي اجرايي رابطه اي برقرار کند، نياز اساسي کشور بوده و اين مهم اکنون در حال انجام است.
وي با بيان اينکه بايد يک دانشگاه عرضه محور داشته باشيم، اظهار کرد: اينکه يک دانشجو بدون توجه به اين مسئله که در اقتصاد و جامعه چه اتفاقي در حال رخ دادن است، به تحقيق، تدريس، ترجمه، تحقيق، تاليف وآموزش مشغول است، بدون اينکه بداند اين آموزه ها به درد جامعه مي‌خورد يا نه، يک چالش اساسي است؛ ما در اين شرايط بايد به اين مهم فکر کنيم که آيا اين آموزه ها را به جامعه و يا نيازهاي جامعه را به دانشگاه برده ايم يا نه؟
مجاهدي اضافه کرد: متاسفانه دانشجويان ما به اين مهم که بايد نيازهاي جامعه را به دانشگاه برد، ورود نداشته اند و در عين حال يک شکاف بين نسلي نيز در دانشگاه بين استاد و شاگرد وجود دارد، از اين جهت که وقتي دانشجو از متن جامعه به دانشگاه رفته و دروسي را مطالعه مي کند و سپس بازخورد مسائل دانشگاهي را با مسائل واقعي اقتصادي و اجتماعي مقايسه مي کند به نتيجه درستي نمي رسد، چرا که يک استاد که سن بالايي نسبت به دانشجو دارد، چيزهايي را به اين دانشجو مي آموزد که عملا به درد جامعه نمي خورد، به نظر مي رسد مدارس سياست گذاري اين شکاف را پر مي کنند.
بايد شکاف بين خبرگان اجرايي و دانش آموختگان پر شود
رييس پژوهشکده سياست گذاري وزارت اقتصاد همچنين عنوان کرد: مسئله ديگر در حوزه اقتصاد يک شکاف بين دانش آموختگان و خبرگان دستگاه هاي اجرايي وجود دارد که دانشجو بعد از ورود به اين بخش با آن روبرو مي شود، يعني آنچه آموخته با آنچه هست، بسيار متفاوت است. يعني از يک سو علم به دليل ساحت خود قابل احترام است، از سوي ديگر به تنهايي براي حل مشکلات کافي نيست از اين نظر، بايد ديد که چگونه شکاف بين ساحت علم صرف را با آنچه در دستگاه هاي اجرايي وجود دارد، مي‌توان پر کرد که هم از تجربه خبرگان دستگاه هاي اجرايي و هم از دانش فارغ التحصيلان استفاده کنيم، که اين ارتباط به وسيله مدارس سياست گذاري قابل پر شدن است.
وي اضافه کرد: از سوي ديگر وقتي در دوره تحصيلات تکميلي به خصوص دوره دکترا که با انباره اي از علم مواجه هستيم، مي بينم که آنچه آموخته شده مورد نياز جامعه نيست، يعني دانش فارغ التحصيل کاربردي نيست و اين خطر مهاجرت را افزايش مي دهد، چرا که فرد مي خواهد آموخته هاي خود را در جاي ديگري ارزيابي کرده و يا ارائه دهد و براي حل اين مشکلات مدارس سياست گذاري بسيار کاربردي هستند.
مجاهدي اظهار کرد: از سوي ديگر، بايد به اين نکته توجه کنيم که وقتي فارغ التحصيل مدرسه سياست گذاري متوجه شد که آنچه در دانشگاه آموخته با آنچه به صورت تحقيقي و مهارتي آموخته است متفاوت است، به يک ايده جديد مي رسد؛ بايد به اين مسئله توجه کنيم که دانشجو با اين ايده جديد به دانشگاه بر مي گردد، بنابراين بايد شرايطي فراهم کنيم که اين دانشجو بتواند از اين ايده جديد که پلي بين دانشگاه و مدرسه سياست گذاري است استفاده کند.
