تاریخ انتشار : 1400/12/24
«اگرچه تحريمها گسترده و با دقت اعمال شدند، اما در معرض نشت قرار داشتهاند. ايران توانسته صادرات نفت خود را افزايش دهد».
به گزارش ايبِنا؛ «روزنامه کيهان» در بخش اخبار ويژه خود نوشت: نشريه اکونوميست در تحليلي به بررسي علل تابآوري اقتصاد ايران در برابر تحريمها پرداخت و نوشت: همزمان با بسته شدن يک در، در ديگري باز ميشود. در دو هفته گذشته فشار جهاني بر روسيه به طرز چشمگيري افزايش يافته. اين در حالي است که ايران ميخواهد تا حدي از شر تحريمها خلاص شود. در سال ۲۰۱۸ ميلادي، آمريکا از توافق هستهاي چندجانبه با ايران خارج شد.
تجربه ايران آموزنده است. در يک دهه گذشته آن کشور تحت فشار تحريمها دچار رکود و تورم شده اما سقوط نکرده است. اين تا حد زيادي بدان خاطر است که توليدکنندگان ايراني از خود انعطاف پذيري نشان دادهاند.
تحريمهاي آمريکا از سال ۱۹۷۹ ميلادي آغاز شدند زماني که «جيمي کارتر» رئيسجمهور اسبق آمريکا واردات نفت از ايران را ممنوع کرد و داراييهاي آن کشور در آمريکا را مسدود نمود.
براي تحت فشار قرار دادن ايران به منظور محدود کردن برنامه هستهاياش، موجي از تحريمهاي بينالمللي بين سالهاي ۲۰۱۰ و ۲۰۱۲ ميلادي عليه تهران اعمال شدند و به طور پيوسته تشديد شدهاند. صادرات نفت و بانکهاي ايران هدف قرار گرفتند. از آن زمان، يک رژيم تحريمي با درجات مختلفي از شدت و ضعف عليه ايران برقرار شده است.
صادرات نفت ايران از ۲.۵ ميليون بشکه در روز در سال ۲۰۱۱ ميلادي به ۱.۱ ميليون بشکه در سال ۲۰۱۴ ميلادي کاهش يافت. سه توضيح براي دليل تابآوري اقتصاد ايران وجود دارد. نخست آنکه اگرچه تحريمها گسترده و با دقت اعمال شدند، اما در معرض نشت قرار داشتهاند. ايران توانسته فروش نفت خود را افزايش دهد. بخش عمده آن به چين صادر ميشود که در قالب نفت مالزي، عمان يا امارات متحده عربي صادر شده است. شکستن تحريمها خطرناک است، اما برخي از پالايشگاههاي خصوصي جهان حاضر هستند در ازاي تخفيف در قيمت، اين ريسک را بپذيرند. هم چنين، دلار تنها ارز مورد کاربرد نيست: ايران معاملات را با يوان چين و درهم امارات نيز انجام ميدهد.
دومين منبع تابآوري، تنوع صادرات است. ايران داراي طيف وسيعي از صنايع توليدي است. برخي از صنايع بزرگتر مانند استخراج معادن و فلزات از دسترسي به انرژي ارزان و قابل اعتماد سود ميبرند. علاوهبر اين، ايران با چندين کشور پرجمعيت از جمله پاکستان و ترکيه مرز زميني دارد و تجارت ميکند.
عامل سوم جايگزيني واردات است. اين وضعيت، براي توليد کنندگاني که به بازار داخلي ۸۳ ميليوني ايران خدمات ارائه ميکنند اين وضعيت به مثابه يک موهبت بوده است. يکي از کسبه در ايران ميگويد: «در تهران خريد کنيد. لباس، اسباب بازي و لوازم خانگي ايراني را پيدا خواهيد کرد». او ميگويد:
«اگر شاخص جهاني خودکفايي وجود داشت ايران در رتبه بالايي قرار ميگرفت».. آنان به بهترين شکل ممکن خود را با شرايط تغيير يافته وفق ميدهند. براي ايرانيان، اکنون چشمانداز واقعي روزهاي بهتري در پيش است.